Or j \ ZJ Wielkiego NAN TA \C2. Xiestwa KIEGO Nakładem Drukami Nadwerne'y W. JDekera i Spółki. - Redaktor: A. Raabski. Jif 23. W Piątek dnia 28. Stycznia 1831. Wiadomości kraiowe. Z Berlina, dnia 26. Stycznia. N. Król raczył Jego K, Mci Xiaieciu Następcy tronu Bawarskiego dać order Orła Czarnego. N, Król raczył Królowi Ferdynandowi Węgierskiemu dać order Orła Czarnego i posłał z nim do Wiednia Generała-Majora Roeder, dówódzcę pierwszej brygady piechoty gwardyi. JW. N ag Ier, Generalny Poczimistrz i Poseł związku niemieckiego, odjechał do Frank» fortu n, M. Dnia 22. m. b. odbyła się rocznica święta toronacyi i orderów (d. 1$.) w wiadomym uroczystym porządku, W kaplicy zamkowej było nabożeństwo z odśpiewaniem Te Deum, na fetorem znajdowali się: Jego Królewicz. Mość Xiaze Następca tronu, Xiai<;ta i Xieiniczki domu Królewskiego, obecne tu dostojne Xią,źęce osoby, Kawalerowie orderów Oiła Czarnego i Czerwonego pierwszej klassy, niemniej mianowani od przeszłorocznego obchodu Kawalerowie i ozdobieni znakiem honorowym. Po mowie Biskupa Dra E y l e r t w sali rycerskiej przedstawiła Glna Kommissya orderowa J ego Królewicz. Mci X. Nast. tronu mianowanych od przeszłorocznego święta Kawalerów orderowych i ozdobionych znakiem honorowym; Potem udało się całe zgromadzenie do stołu Królewskiego. Obiad był w galleryi obrazów i w białej sali na 600 osób. - Oto jest obraz udz:donych przez N. Pana w dniu 18. Styczn, i 3 i. orderdw i ozdoby honorowej. I. Order Orła Czarnego otrzYmali: · i) Xr.r'C Wied; s) Minister Stanu Baron AlI en s te in; 3) Arcybiskup Borowski. I I . Order Orła Czerwonego 1. klassy: i) Generał-Major Xiai<; Jerzy HessenKassel, dowódzca 5(e/ brygady jazdy. I I I . Gwiazdę do orderu Orła Czerwonego ugiej klassy Z debowem liściem. i) Generał Porucznik Wrangel, dowódzca iszej dywizyi; 2) Generał-Major K6hnJaski w Ministerstwie wojny; 3) Generalny lekarz sztabowy Dr. W i e b e l, lekarz przyboczny N. Króla, 4) Nadkoniuszy Knobels« dorf; 5) Rzeczywisty Tajny Nadradzca Regencyjny Ni colo vi u s, Dyrektor w Ministerstwie spraw duchownych; 6) Naczelny Prezes S c h 6 n b e r g, Dyrektor w Ministerstwie spraw zagranicznych; 7) Tajny Radzca Stanu S t aeg e m a n n ; 8) Prezydent Szef głównego ban» ku i Sekretarz Stanu, F ri e s e. Bez liścia dębowego: l) W. Łowczy Xią.źę Carola th; 2) Xiązę Adolf H o he nI o he - Jug e lf ing e n w Ko »entynie wSzląeku; 3) Xiaig Maxyml1ian A Vied; 4) *V. X. Heski Rzeczywisty Tajny Radzca i Prezydent Ministerstwa finansów, Baron Hofmann, w Darmstadt, I V . Order Orla Czerwonego 2gUj Hassy Z dębowern liściem. i) Generał-Major Riichel-Kleist, dowódzca 3ciej brygady piechoty; 2) GenerałMajor S c h ii t z, Inspektor garnizonów twierdz związkowych; 3) Generał Major Hrabia N 0etiz, Kommendant drugiej brygady gwardyi jazdy i Szef sztabu przy Generalnym Gubernatorze Prowincyi Westfalskiej i niższego Renu; 4) Generalny Intendent muzeów Hrabia Briihl; 5) Tajny Nadradzca lekarski Dr. Rust, Prezydent Kuratoryi instytutu Charite; 6) Rzeczyw.Tajn.Nadradzca Regencyiny, Dyrektor biura statystycznego Dr. H o ffm a n n; 7) Rzeczywisty Tajny N adradzca finansowy Villa 11 me; 8) Wice-Prezydent Najwyższej Izby obrachunkowej A s c h e n b o r n; 9) Rzeczywisty Tajny N adradzca finansów W o 1 fart; 10) Hr. R e n a r d z Gross- Sirelitz w Szląsku. Bez liścia dębowego: 1) Xiazq Sa Im- Dy K W zamku D>k przy Neuss; 2) Radzca Sianu Sardów-Roll in w Neuszatel; 3) W. Ochmistrz krajowy Hrabia Wartensleben. V. Order Czerwonego Orla 3ciy felassy: 1) General-Major Benkendorff, Kommendant Torunia; 2) Pułkownik Stranz 1., Koinmendant Wrocławia; 3) Pułkownik Esse K 3go pułku piechoty; 4) Pułkownik K russe 1, dowódzca 7go pułku U łanów; 5) Pułkownik P r i t t w i t z, do wódzca pierwszego pułku gwardyi; G) Podpułkownik Deliue w Ministerstwie wojennem; 7). Podpułkownik S a f f t, sterstwle wOJennem; li 11 <4';.f,,!lprv",. R) Pod Brygardyer brygady gwardyi artylleryi;' g)Pod pułkownik B l u m e n t h a i przy 3ciej kompanii inwalidów; 9) Major G aj e t t e z korpusu inżynierów; 10) Generalny lekarz Dr. Kra n z w pierwszym korpusie armii; 11) Generalny lekarz L o h m e jer w sztabie lekarskim armii ; 12) Radzca Regencyiny H e i n e n w Wrocławiu; 13) Nadworny lekarz Dr. Hesse "w Berlinie; 14) Koniuszy krajowy Z i r k e l przy głównej stadninie wGraeditz; 15) Prezydent Jor d a n z Schonwald w Szląsku; 16) Radzca Ziemiański L e h m a n n w Halberstadt; 17) Bodelschwing-Plattenberg z Ehringshofen nad Renem; 18) Sędzia uniwersytetu Radzca Regencyiny Kra s ę w Berlinie; 19) Tajny Regencyiny Radzca w Ministerstwie spraw duchownych Lam prech t; 20) Radzca Ziemiański Powiatu OhlauHrab. H o fe r d e n; al) Professor i Pastor Dr. S c h l ej e r m ac h e r w Berlinie; 22) Radzca Konsystorski i Pastor N i koł aj w Berlinie; 23)1 Radzca Konsystorski i Pastor M o e 11 e r w M tnster; 24) R d K t k . G W J oc ław,,,, 25 / a zca onsys ors 1 a s s w . T v Superintendent M e y er» N e f" J P» d {P zv t; 26) Superintendent Dr. W orbs w Pr.ebus; 28) Superintend. M art u s w Golzow pod Brandeburgiem; 28) Superint. F j * » " « * Osiecznie w W. X.estwie Poznansken; 29) katolicki Radzca szkolny i Proboszcz C l a s s e n w Akwisg.; 30) Tajny Radzca Regenc. D e 11bruchwMagdebuiu; 31) Professor Dr. H e g e l w Berlinie; 32) Professor L e w z o W w Berlinie; 33) D> rektor Gymnazyi (grauen Kloster) w Berlinie K o p K e; 34) Tajny Radźca lekaiski Dr. Wegeler w Koblenz; 35) Radzca lekarski Dr. Dietrich w Głogowie; 46) Tajny N adradzca górnictwa 1 Dyrektor urzedu górniczego Brandenburskiego M a r t i n s w Berlinie; 37) Nadradzca górniczy bfe.nbek zBrieg; 38) Generalny Komrmssarz Baron Rothkirch w Minden; 39) Radzca Recencyi i górnictwa Gantzer w Minden; 40) Professor i Dyrektor tajnego Archiwum Dr. Vo i g t w Królewcu w Prussach; 41) Generalny Konsul Radzca Regencyiny F o r h e n - bek zHelsingoer; 42) Gener. Konsul Theremin w Rio-Janeiro; 43) Tajny Nadradzca Trybunału Han stein w Berlisne; 44) Tajny N adradzca rewizyi B l a n c h a r d w Berlinie, 40 Prezydent Senatu Appellacyinego 1 lajny Nadradzca rewizyjny Kretzer w Kolonu; 46) Prezydent Sądu Ziemiańskiego Wurtzer w Ko blenz; 37) Prezydent Sądu Ziemiańskiego Vo s s w Diisseldorf'" 48) Prezydujący N adradzca Appellacyiny Hassel berg w Gre.fswald- 49) Wice-Prezydent przy Naywyźszym Sądzie Ziemiańskim G o l d b e k w Paderborn; U) Wice-Prezydent przy Naywyźszym Sądzie Ziemiańskim Scheffer- Boje horst w Mimster- 51) Sędzia Zemiansktego Sądu b i e l w Koblenz; 52) Tajny N adradzca finansów B i t t e r w Berlinie; 53) Tajny N adradzca finan=ów M e r z w Berlinie; 54) Radzca Regencyiny Rolshausen w Miinster; 55) Nadradzca Reaencyiny F e t t i c h w Dusseldorf!; 56) N adradzca Regencyiny de L' E g r e t t e w Potsdamie- 57) Tajny Radzca finansów 1 Dyrektor Prowincyalnv poborów Kriig e r w Munster; K») Dyrektor Regencyiny W i o c h a w Opolu; la) Nadleśniczy J a e g e r w Koblenz; 60) Radzca Regencyiny i lasów Steffens w Akwisgranie- 61) Radzca Regencyiny B a e r e n s p r u n g w Frankforcie nad Odrą; 62) Radzca Regencyiny Tenspolde w Poznaniu; 63) Radzca Ziemiański N e g r i w Malmedv w obwód. Regencyinym Akwisgrans 64) Radzca Ziemiański S c h n a b e l W M iihlheim nad Renem w ob Steinberger w Kolonii; 66) Burmistrz M e n t z e l w Wrocławiu; G7) Radzca Ziem. Skali w Sagan; 69) Radzca Ziem. Meyer w Steinau w Szląsku; 69) Dyrektor Regencyiny Ewert w Gdańsku; 70) Radzca Ziem. i Dyrektor Policyi Flesche wMenilu; 71) Radzca Ziemiański B ode 1er h wing w Tehlenburcu obw, Regen. Miinster; 72) Radzca Ziemiański Powiatu Franzburskiego i Major vr drugiern powołaniu Obrony krajowej Sond e n s t i e r na w Franzburgu; 72) Generalny Intendent Królewskich teatrów Hr. Red er n. (Dokończenie jutro.) MVVVVWWVI'VVVI "Wiadolllości zagranIczne. Królestwo P ols kie. Z Warszawy, dnia 23. Stycznia. Dnia 20. m. b. w łubie poselskiej rozpoczęto posiedzenie od ogłoszenia przez Marszałka osób wybranych do Kotnmissyy Sejmowych, jako to: T. Morawski, Jan Ledóchowski, Swirski, T. Slaski, Fr. Sołtyk, Kaczkowski, Swidziński, Barzykowski, Zwitrkowski, Lelewel, Dębowski, Biernacki, Rembowski, Wołowski, Łepicki. Z a s t ę P c Y . Wiśniewski, Wężyk, Węgliński, Jasiński, Roman Sułtyk, Tymowski, Mazurkiewicz, RoBtworows, Morozowicz. Zgodzono się jedno, irtyślnie, aby manifest sejmowy przesłano niezwłocznie dworom mocarstw europejskich. N astąpiły narady, jakim sposobem ma się odbyć wybór naczelnego Wodza. Wniosek Jana Ledóchowekiego, aby wybór był jawny i w połączonych Izbach, wzniecił powszechne zadowolenie, i jeszcze po kilku dyskussyaeh nastąpiło połączenie Izb. - W Izbie Senatorskiej podano kilka wniosków o sposobie wetowania które wkrótce ułatwiono. Nastąpiło , , , wotowanie na podanych 4 Kandydatow, z ktorych Xiążę Michał Radziwiłł Senator Wojewoda, dawniej Generał wojsk Polskich, miał głosów 107, Generał Krukowiecki 18, Generał Wejsenhoff 8, Generał Szembek 6. Prezydujący w Senacie Xiąźę Czartoryski ogłosił źe Wodzem wojska Polskiego od tej , chwili jest Xźę Michał Radziwiłł (któremu przydana będzie rada. wojenna). Wszyscy obecni wydali radosne okrzyki, ponawiane wielokrotnie. Nowy Wódz rzekł: "Powołany wolą naro d u, na tak wielkie zaufanie w krótkości odpowiem: czem byłem, tern będę." Obecni wynieśli nowego Wodza z Izby Senatorskiej, lud zgromadzony przed mm HSkiem, uwiadomiony o wyborste, połączył okrzyki, i wszyscy nieśli Radziwiłła ai. o jego mieszkania w pałacu Paca. Ten XląZC zawsze miał za sobą dobrą, opinią narodu. Za czasów Xstwa Warsz. był dowódzcą 5go pułku piechoty i w każdej walce odznaczał się cnotami mężnego i prawego rycerza. W czora przełożono Izbie Poselskiej projekt do ustawy o począikowaniu praw i o wnoszeniu projektów; główne zasady onego są następujące: źe początkowanie praw służy nietylko rządowi, ale każdej z dwóch Izb, źe przyjęcie projektu przez obiedwie Izby oddzielnie obradujące, zamienia go dopiero w p r a w o, w razie zaś nieprzy jęcia proj ektu przez jedne Izbę, takowy raz jeszcze w połączonych Izbach rozwiązany i kreskowany byó musi, źe wreszcie zachowały sobie Izby Sejmujące z władzy wykonawczej wybór lub oddalenie osób Rząd składający cli, wypowiadanie wojny i ratyfikacyą traktatów, które to przedmioty do Izb połączonych od razu wnoszone będą. Projekt takowy jeden z Członków Kommissyi (Fr. Wołowski) poparł mową, w której zasady i powody takowego gru.ntownia wywiódł. Zrazu zdainawzględem nIego były podzielone, kilku cały projekt wprost odrzucając, chcieli, aby przy dawnych zasadach postępowania pozostać, inni, w znacznej liczbie, domagali się tylko zmiany projektu, w tym sposobie, aby obie Izby razem połączone, czyli, Uak nazwać chciano) 'jednoczone lub skoniederowane, stanowiły wspólnie o wszystkich przedmiotach projektem objętych. Lecz wielu i to znakomitych mówców, jako to: Morawski, Biernacki, Swidziński, Kaczkowski, Gustaw Małachowski, Franciszek Wołowski, Moroziewicz, powstało prleciw temu i potężną wymową swoją tyle dokazali, źe projekt takowy zrnałeuii poprawkami redakcyi, większością 95 przeciw 12 głosów przyjęty został. W końcu posiedzenia Izba Poselska słuchała wniosków pojedynczych Posłów i nadesłanych ich odezw; z tych wniosków Posła Trzcińskiego, o wybór Komitetu z Izby, któryby (nie właczając w niczetn naczelnemu WOdZOWI) czuwał nad potrzebami i organizacyą wojska, jakoteź projekt do odezwy do wojska i narodu przez Posła Chomentowskiego podany, niemniej projekt dowódzcy gwardyi ruchomej Wdztwa Krakowskiego względem uznania bezwarunkowej niepodległości Polski i jej prowin - cyy przez Rossyą. zabranych, odesłała do Kommissyi, drugi zaś projekt odezwy Izb Sejmujących do narodu i wojska przez niewiadorną osobę na ręce Marszałka złożona, równie jak odezwę rodaków naszych w Paryżu ogłosić kazała, jakoteź odezwę artylleryi oraz gwardyi honorewej, która dopraszała się, aby połowę jej rozesłano po wszelkich władzach cywilnych i wojskowych na prowincyi, celem utrzymania ducha i energii i aby dowódzcą jej, Roman Sołtyfc był mianowany, przyjęła Izba z zadowoleniem i zapałem; a pierwszą w protokule sejmowym zamieścić, następnie zaś Naczelnemu Wodzowi przesłać postanowiła. W Izbie Senatorskiej wczora Kaszt. Dembobowski oświadczył, źe gdy w manifeście sejmowym wyrażono, ii Senatorowie r. 1829. byli mianowani niewłaściwie, przeto on oddala się z Senatu; za jego przykładem "poszli Kasztelanowie Krasiński, Lubiński i Plater. Kasztelan Lewiński dowodził, źe powyższy zarzut stosuje się do mianującego, a nie do mianowanych; odłożono rozstrzygnięcie tej materyi na później. Poczem projekt przyjęty w Izbie Poselskiej (wyżej wymieniony), jednomyślnie Senatorowie przyjęli. Obrady obu Izb odłożono do dnia następnego. Xiąźę Radziwiłł, W ódz wojska Polskiego, onegdaj rano przeniósł swe mieszkanie do pałacu Namiestnikowskiego. Oto jest I.danie sprawy z czynności Deputacyi Sejmowej, o którem w wczorajszym numerze pisma naszego nadmieniliśmy: "Szanowny Senacie! Deputacya Sejmowa, wierna obowiązkom nań pr/.ez obiedwie Izby Sejmowe włożonym, od chwili, kiedy wyborem Ich zaszczyconą została, aż do dnia dzisiejszego, sumiennie dopełnić chciała wskazanego jej uchwałą Sejmową z dnia 20. Grudnia r. z. powołania, a troskliwa o zachowanie rzeczy publicznej', jakkolwiek w działaniu swem ograniczona, starała się we wszyetkiem, zaufaniu w niej położonemu, odpowiedzieć; jakoż skoro powzięła wiadomość, źe członek posłannictwa do Petersburga, przez Władzę w samych początkach powstania utworzoną, zarządzonego, do Dyktatora przybył z depeszami od Cesarza Wszech Rossyy, domagała eię kommunikacyi tychże depeszów, a z tych rnając sobie udzieloną odezwę Ministra Stanu Grabowskiego, do Dyktatora, czyli raczej Generała Chłopickipgo adressowaną w słowach (zob. wczor, gaz.). Gdy takowe wyrazy naprowadzały mimowolnie uwagę na działania, nieufność w osobie Dyktatora wzbudzić mogące, usilnera przeto staraniem Depulacyi było, tak dla zasłonienia siebie od odpowiedzialności, jakoteź szanowaną od narodu osobę Dyktatora, od wyrzutów, aby rzecz tę wyświecić i do powszechnej podać opinii, Uprzedzając życzenie to Deputacyi, Dyktator udzielił jej w dn, 16. t. m. posłuchanie, gdzie odwołując się do listów z Petersburga odebranych, oświadczył, źe władzy od narodu mu powierzonej dłużej piastować niejest tnocen, bo tytuły zyskane w tych listach, zaufanie do osoby jego w obliczu narodu zmniejszają; wynurzył potem, źe zważając ogromną walkę, na jaką kraj nasz z Monarchą potężnym, przy szczupłych środkach obrony jest wystawiony, jako biegły w rzeczach wojennych, niemoźe radzić ukończenia powstania naszego, jak tylko przez układy, za pośrednictwem dworu Pruskiego zawrzeć się mogące, W razie bowiem niepomyślnego skutku walki, zasłużyłby sobie zapewne na imię zdrajcy, każdy wypadek takowy podług jego rachuby do prze wiedzenia, będzie wypływem z niemożności stawienia przez nas sił wyrównywających olbrzymowi północy. Na uwagę niektórych członków Deputacyi, źe siły te jakkolwiek wielkie były już dawniej i Dyktatorowi wiadome, on przecież domagając eię władzy nieograniczonej , na ich zmnitjezenie rachować niemógł , i stan rzeczy dzisiejszej od dawniejszego żadnej nieuległ zmianie, źe przeto niemoźe i nit, iwinien raz w nim położonego zaufania narodu na szwank wystawiać, bo ubliża i sobie samemu i sprawie, której obronę mu naród poruczył, i narodowi, który wybór jego za jedyny środek ocalenia rzeczy publicznej uznał. Gdy pomimo takich uwag Dyktator stale od sprawowania dalszego władzy, wymawiał się, a nawet uniesieniem najwyższe'» powodowany, wyznał, źe jeżeli zapaleńcy sumienia lekce ważą przysięgę Monarsze wykonaną, on inaczej o tern trzyma, i władzę mu powierzoną, jedynie w celu uwolnienia kraju od anarchii, przyjął. Deputacya opuściwszy miejsce posłuchania, uchwaliła odezwę, mocą której żądała od Dyktatora deklaracyi na piśmie, czyli i pod jakiemi warunkami władzę w ręce jego złożoną piastować nadal pragnie, a odebrawszy odpowiedź treści: "w Warszawie, d, 17. Stycznia 1831. r. Dyktator. Do Deputacyi Sejmowej z d. 17. b. m. Mam za powinność powtórzyć wynurzone na duiu wczorajszym zdanie, którego istotną zasadą jest przekonanie, jakie mam, źe siły nasze i zamożność wewnętrzna niesą wystarczającemi do doprowadzenia nas do celu zamierzonego w walce z tak potęźnem mocarstwem, źe przeto walka ta, istnienie narodu, na największe podaćby mogła niebezpieczeństwo. Na taką kolej losu wystawić kraj, niebierze na siebie, i O tyle tylko w okolicznościach dziś istnieją nie zatrzymać, o ileby mnie samemu pozostawione było obmyślenie środków, kraj" trałować mogących, (podp.) Chłopicki." -Domagała się Oeputacya odezwą swą z dnia 17. in. b. co następuje. W skutek odpowiedzi Dyktatora z dnia 17. Stycznia 1831. r., Deputacya ma zaszczyt oznajmić, iź niejest umocowaną do udzielenia Dyktatorowi żadnej innej władzy nad tę, która mu uchwałą Sejmową z dnia 20. Grudnia 1830. r. powierzoną została. Zaprowadzenie w niej choćby najmniejszej zmiany, od Sejmu całkiem zawisło, o którego otwarcie w dniu 19. Stycznia r. b. Deputacya Dyktatora uprasza. (podp.) Xiąźę Czartoryski. Na którą odezwę odebrała Deputacya od Dyktatora następującą odpowiedź. Dyktator do J O. X. Czartoryskiego Prezydującego w Senacie i JW. Ostrowskiego Marszałka Izby Poselskiej, Gdy nadszedł dzień zebrania się Senatorów, Posłów i Deputowanych, uniwersałem z dn. 7. b. m. na Sejm zwołanych, w przekonaniu, źe obok władzy Reprezentantów narodu w obu Izbach spoczywającej, żadna inna istnieć niemoźe i niepowinua, na mocy przeto art. 2. uchwały sejmowej z dnia 20. Grudnia r. z. składam Izbom Sejmowym w ręce J O. Xcia Czartoryskiego prezydującego w Senacie i JW. Ostrowskiego Marszałka Izby Poselskiej dostojeństwo Dyktatora, a to w cełu ażeby Sejm w zupełnej wolności naradzić się mógł, nad środkami zabespieczyć mogecemi byt Polski ijej swobody, oraz zatrudnić się wyborem władzy Rządowej i naczelnego Wodza, (podpisano) Ch łopicki. Po złożeniu tym sposobtrn władzy Dyktatora, Deputacya zważając źe jej samej służy prawo dalszego stanowienia, wezwała temczasowie Generała Wejsenhoffa na Naczelnego Wodza wojsk naszych, dopóki zaś rzeczony Generał do stolicy nie przybędzie, obecny w Warszawie Generał Klicki z pomocą Generała Szembeka ma poruczone sobie zastępstwo. Rada Najwyższa upoważnioną została do działań Administracyjnych wraz z mianowane mi dorad zastępcami Ministrów, którym głos stanowczy w naradach przyznanym jest; General Klicki zaraz dnia wczorajszego objął Bióro Dyktatora wraz z wsze'ikiemi aktami. A W tym stanie rzeczy Deputacya postanowiła na dzień dzisiejszy zaprosić do narad obiedwie Izby, którym należny kierunek sprawy publicznej zostawia." Dodać tutaj winniśmy, źe Publiczność, która takowego zdania sprawy z największą oczekiwała niecierpliwością, słuchała je z (rudnem do opisania wrażeniem i t, d. Kommissya Rządowa Wojny zawiadomią Oficerów wszelkiego stopnia zanominowanych, aldo pułków piechoty, jazdy, również batalionów i szwadronów po województwach tworzących się przeznaczonych, aby przed dniem I, miesiąca przyszł. nieochybnie w miejscach swych stanęli, w przeciwnym bowiem razie z kontiol wypuszczeni zostaną i uznani za niehcętnych służenia ojczyźnie. Rada Najwyższa narodowa, w miejsce Xcia Michała Radziwiłła powołanego przez Izby Sejmujące na Naczelnego Wodza, wezwała na Prezesa Kommissyi potrzeb wojska, JW. M. Potockiego, również wezwała na członków tejże Kommissyi Radzców Stanu Badeniego i Piwnickiego. W ogólności ta Kommissya składa się teraz z członków, jak następuje: M, Potocki Sen. prezydujący, Rernbieliński R. S., Darewski Gen. Bdy, Morawski R. S., Piwnicki R. S., Badeni R. S., Bolesta R. S., Sobieski Podpułkownik, Hermann , Radzca Kommissyi, Osiński Stan. Sekr. Giny. Podoficerowie i żołnierze kompanii 4 i 5 pułku 4go strzelców piesz., złożyli dobrowolna ofiarę na potrzeby kraju w summie złotych 563 gr. lor Z raportów Deputacyi wykrywającej czyny szpiegów, wykazuje się, źe dotąd z pewnością jest wiadomo o 200 szpiegach, gdyż całkowitej listy niemoźna wynaleść, z różnych atoli papierów coraz więcej wyjawia się nazwisk. Obywatel województwa Kaliskiego Adam Gurowski, oddał na własność wieczystą, w swych dobrach po 24 morgów gruntu, wolny wręb na opał i pastwisko kaźdemn tychże dóbr włościaninowi, który w teraźniejszej wojnie' walczyć będzie za oswobodzenie ojczyzny. M o s s y a, Z Petersburga, dnia 15. Stycznia. N. Cesarz mianował (utejszostromiego Posła przy dworze Wiedeńskim, Rzeczywistego Tajnego Radzcę Tyfyszewa, Kawalerem orderu ś. Jędrzeja, a Tajnego Radzcę i Senatora Diwoffa, Kawalerem orderu Ś. Alexandra Newskiego. - W. Xiąźęco-Oldenburgski Minister Stanu, Rzeczywisiy Tajny Radzca Baron Hrandenstein, otrzymał order Ś, Anny 1. klassy. Według treści rozkazu dziennego, Szefa Głównego Sztabu N. Pana z dnia 19. (31.) Grudnia, Podporucznik putku grenadjerow .Zmudzkiego Rieztezatowski i Chorążowie Ssusin, Poprdtki i Pordzki przybyli dnia I I. (23) Grudnia o godzinie 6tej wieczór, do izby Kapitana Tszałow, dowodzcy 4tej kompanii fizylierów tegoż pułku, zajmującej wraz z 6tą kompanią, żądając, aby awansował żołd żołnierzy i popierając pograżkami twe żądanie. Porucznik Jeremenko, obecny właśnie u Kapitana, przewidując skutki tego bezprawnego kroku, oddalił się niebawnie W celu zawiadomienia o ter» dowódzcę 6tej kompanii, Kapitana sztabowego Koszewskiego. Ten kazał niezwłocznie zabębnić marsz generalny i udał się z 1 O ludźmi, których wziął z eobą z straży przy rogatce, do 6iej kompanii. - Feldwebel