GAZETA
Wielkiego
Xiestwa
...... ;ii
. I p O Z N A N S K I E G O. . . . . . . . . . .
i -
Nakładem I>rukami Nadwornej W. Dekera i Spółki. - Redaktor: JI. Wannowski.
i I ". » «
JW 184
W Czwartek dnia 11. Sierpnia 1831.

Wiadolllości zagraniczne.

Królestwo Polskie, Z Warszawy, dnia 31. Lipca.
NI radzie wojennej dnia 27. m. b., proc» członków Rządu Narodowego, Wodza Naczelnego i listu członków Izby Poselskiej, znajdowali się Generałowie Sterawski, Małachowski, Morawski, Bogusławski, Chrzanowski, Prądzyński, Rnmarino, Kołaczkowski i Pułkownik Bero. Dnia ag. m. b. na posiedzeniu Izby Poselskiej, Deputowany Żwierkowski doniósł, że na tej radzie Rząd Narodowy i Wódz Naczelny przedstawili najdokładniejszy obraz stanu wojska i wszystkiego, co jest potrzeboem do osiągnienia ważnych ccłow narodu. Wódz odpowiadał otwarcie, ie myśli jedynie o walce na wnierć, i w tym duchu tęż walkę nadal prowadzić będzie; że zasililiśmy braci naszych Litwinów, W ołyAttn i t. p., że mamy dosyć broni, chociaż nieprzyjaźni sąsiedzi tamują jej dowóz. Delegaeya zapewniła, ii o pomyślnej przyszło» lei wątpić niecnoina. Postanowiono przeto Stosowną ułożyć odezwę do narodu i wojska, która odczytaną została na powtórnem posiedzeniu Sejmoweoi Izb połączonych wieczorem, jest następująca: "Kiedy już tyle świetnych naszego oręża powodzeń każe się spodziewać coraz przeważniejszych wypadków«, kiedy obok usiłowań Rrądu Narodowego i Naczelnego Wodza, »by chwilę ustalenia bytu naszego niepodległego przybliżyć, nieprzyjaciel ośmielił się przejedź na lewy brzeg Wisły, i na zadanie nam zgubnego ciosu wszystkie swe siły natęża, niedaiw, ie troskliwość powszechna żądała poznać jak najbliżej położenie nasze wojenne, zgłębić i ocenić środki dla popierania Świętej sprawy ojczystej przedsięwzięte. Izba Poselska pragnąc odpowiedzieć życzeniom, pogodzić różność widoków, przytłumić wreszcie choćby też najsłabszy zaród nit ufności, uczyniła wniosek o zwołanie wielkiej rady, sta której wobee R*ądu, Wodza Naczelutgo i przybranych znakomitych wojskowych, delegowani od laby Poselskiej reprezentanci rozpoznawszy stan sił, stosunków i planów wojennych, uzy* skali to pocieszające przekonanie, iż siły na sze równie jak uh kierunek odpowiadają zupełnie zamiarom przez naród jcdnomyśinie w obec Europy ogłoszonym. Izba Senatorska i Izba Poselska podzielając to przekonanie delegowanych Izby Poselskiej, pospiesza objawić je narodowi całemu. Wojownicy Polscy! na wabaera męstwie i na waszej wy.
trwałości los ojczyzny polega. Temi cnota* mi wspierajcie Wodza Naczelnego, otoczcie go tą ufnością, jaką paród w waszej od wadź«  branego przez aiebie Wodza położył. Obywa tele! łączcie wszystkie siły wasze w zbrójnem powstaniu, w jedności uczuć, w zaufaniu dla władz narodowych, w poświęceniach godnych wielkiej sprawy waszej, w obrzydzeniu nakoniec dla tych, którzyby nie dzielili wspólnych niebezpieczeństw i sławy, lub usiłowali ojhbtać wewnętrzną jedność i zgodę." Głos JVV. Godebskiego, Posła Łuckiego, lniany na posiedzeniu Sejmowein dnia SOgo b. m. przed decyzją Izb względem Senatorów nieprzysiępujących do rewolucyi: "Powołani jesteśmy w obecnej chwili do zastosowania uchwały Sejmowej na d. ig. Maja zapadłej, względem kilku członków najpoważniejszej Magistratu:y w kraju; atoli samo to aastósowanie ze względu na okoliczności, które je sprowadziło, ze względu na pobudki, które je przynagla i osoby, przeciw którym jest wymierzone, zamienia się w akt ważny i uroczysty, obowiązujący całą naszą sumienność, zwracający nietylko, waszą uwagę, dostojni mężowie, ale i uwagę całego narodu. Połączone I«by uznając rewolucyą 39. Listopada za narodową, powołały do niej wszystkich mieszkańców Polski. Zbiegli się na (o hasło z najodleglejszych stron Polacy: ani odległość miejsca, ani podejrzliwa czujność niechętnych nam U sadów, ani liczne zastępy nieprzyjaciół w oderwanych prowineyach i cały tłum płatnych siepaczy, krępujących najmniejszą czynność obywateli, nie zdołały wstrzymać ich od dopełnienia powinności, którą kraj na nich nałożył. Nieprzyjaciel zalewał kraj, włości wasze płonęły, zagrażano waszym osobom, drażliwa podejrzliwość, towarzysząca wszystkim politycznym watrzą* śniehiom, nicowała wasze czyny i słowa. JI laden z was w szacownym uieostygł zapale, a żaden z was poruezonej aobie niissyi nieporaucił; dostojni mężowie, dobrze zasłużyliście się ojczyźnie! Znaleźli się przecież tacy (i z boleścią to w)znać przychodzi) znaleźli się tacy (i dzięki niebu, mała -ich tylko liczba), którzy niepojmojąc godności prze«naccenia swojego, niedowierzając sile moralnej naro d u, a m o ż e też lękliwą myśl na poprzednicae swoje «prawy »Wracając, zostali obojętnymi, ż« niepowiein nieczułymi na powinność swoją: uskąpiJi jednej kropli krwi, jednej rady) jednego grosza krajowi, któremu całe «wij« życie, dostatki i zaszczyty Są winni. Niechcieli zrozumieć, że rewolucyą nafta jest chrztem "krwi, zmywającym nietylko przodków grzechy, ale i osobiste przekroczenia. Ojczyzna nifwyłąctyłi nikogo od tego dobrodziejstwa; przyjęła z równam stxtemweiyetkie żałujące dzieci; ale biada temu, kto jej świętego nieposłuebat głosu! biada terna, kto dziedzictwo zacnego imienia lekkomyślnie trwoni! Bóg licznemi cudami objawia świętość naszej sprawy: najcięższe niebioe plagi spadły na północne mocarstwo; karząca ręka opatrzności dotknęła głowy Cesarskiej rodziny, a jeszcze zaślepiony Samowładzca dzikość swoją natęża, jeszcze z głębi Aayi nowe wywołuje hordy i jakoby majestatowi wszystkich ludów urągał, narzuca rządzców krajowi, który go odpycha, skupia wokoło aiebie garstkę obłąkanych Polaków, i o nawej może Targowicy marzy. W tak naglących okolicznościach, w tern ostatecznemnarodowem wysileniu, działajmy z całą sprężystością. Nikt nae już dzisiaj ani o lekko* mjślność w czynach, ani o skwapliwość w sądach obwiniać niemoże. Osiny miesiąc upływa, jak rewolucyą za narodową uznana zosta, la; na dn. 18. Maja zapadła uchwała, naznaczyła ostateczny termin dla członków lab, którzy dotąd aktów Sejmowych z d. ig. Grudnia i z d. 25. Stycznia niepodpisaii: termin ten znacznie już upłynął: niepochwyciliśmy z niecierpliwą skwapliwością pierwszej chwili, która nam dawała prawo do ostatecznego wyrzeczenia w tej mierze. Dzisiaj ociągać się już dłużej niegodzi: chodzi tu o proste wykonanie uchwały Sejmowej, i niesądzę rzeczą potrzebną dłużej zastanawiać się nad tym przedmiotem; ale niech mi wolno będzie te tylko dodać, że kiedy z taką ścisłością przestrzegamy postępowania wszystkich władz krajowych, strzeżmy się słusznego wzbudzić po. dejrzenia, iż tylko względem nas samych pobłażającymi jesteśmy." v
Pospolite ruszenie wszędzie zbiera się a zapałem. Słychać, że nieprzyjacielski Generał Roth oblega Zamość.
Ochronienie się od cholery. - Uważne dostrzeganie grassującej teraz cholery przekonało mię, że chorobę tę zawsze prawie wyprzedza rheumatyczna dyarrhes, która dwanaście godzin i czasami cztery do pięciu dni trwać zwykła. Cholera indyjska nit jest nawet, jak się zdaje, osobną chorobą, lecz tytko w skutku atmosferycznych wpływów pogorszeniem zwyczajnej rheumatycznej dyarrhe-i. Za tern twierdzeniem jeszcze bardziej ta okoliczność przemawia, że cholera także te osoby napada, które na rheumatyczna dysseuteryą cierpią, czego kilka jui miałem przykładów. Niewdając aie, w tern piśmie w bliż»zy rozbiór niniejszej materyi, odwołuję się tytko da doświadczenia, że tam eholera,gdste  bywa MniedbanA , wcale się niezjawia. Dla «abespiecienia eię więc od cholery, nasamprzód wypada" aby się wystrzegać «ziębie» nia, dołek i brzuch obwiązać ciepłym pasem, nogi sucho utrzymywać, a po rozgrzaniu się, unikać zimnych napojów. Gdy zaś dyarrbea się pokaże, położyć aię natychmiast w łóiko, wypić bardzo ciekłej baowej herbaty tyle filiżanek, póki eię niew3tawią poty, utrzymywać takowe przez ciepły napój 10 do 12 godzin, a jeżeli dyarrhea połączona jest z bólem brzucha, okrywać cały brzuch rozgrzanym eynapizmem. Dobrze kilka dni potem zostawać w łóżku i przez niejaki czas więcej jak Zwykle zabezpieczyć się od zaziębienia, a szczególniej niepić piwa. Kaźden pilnujący tych przepisów, ochronionym jest od cholery. - Ten przepis wprawdzie niejednego cierpiącego na żółciową, hemorhoidaln-j i t. d. dyarrheę niewłaściwie spowoduje, położyć się w łóżko i wsiąść na poty. Ale to mnitjsza, ponieważ żaden stąd niewyniknie zły skutek, gdy przeciwnie użytek 2 zachowania powyższej rady wyrastający, jest wielki i nieobli - cłony. Wszędzie, gdzie polecenia dobrze uorganizowanej poiicyi medycznej ściśle są wykonywane, można za pośrednictwem dzielnych środków podług tu wystawionych zasad przedsięwziętych, dojśdż d" osłabieni«, a moke nawet do zupełnego stłumienia epidemii «hoUrycznej. - Dr. Leo. (Z Da. P,Kr.) Niderlandy, Z Bruxtlli, dnia a6. Lipea.
M o n i t o r twierdzi, że wiadomość ta, jakoby rtąd btlgijski Generałowi jednemu francuzkiemu ofiarował naczelne dowództwo nad armią belgijską, zapełnię jest płonną. Z d n i a -2 9. L i (i c a.
Wczoraj zrar.a Król Leopold wyjechał stąd do" Mecheln. - Ltberya królewskich lokai ma być frak czerwony, spodnie cr3rne złotem wyszywane (czerwony, czarny i żółty kolor, są kolorami narodowemi ). Dziennik B e l g e donosi: "Rzeczą jest pewną, że P. Surlet de Chokier otrzyma! list pełen zobowiązujących wyrazów od Króla Filipa, s powodu mowy swojej mianćj przy złożeniu godności swojej regentskiej. Dziękując Królowi za łaskawe jego względy, oświadczył jednak uniżenie, iż Ministrowie francuzcy wielkiej nieprzyzwoitości się dopuścili w tern, że «zęść rnowy zagajającej królewskiej, która się tyczy Belgii, tak ułożyli, jak to się stało, '* Mówią że załoga cytadelli Autwerpskićj składa tl% z 6000 ludzi, Z Bredy, dnia si. Lipca.
Początkowym było zamiarem Króla jeszcze
863,przed powrotem gwoim do Haagi odwiedzie Bergen op Zoom, lecz podczas obiadu u Xie* cia Fryderyka otrzymał Król raport, który go nakłonił do niezwłocznego powrotu do stolicy. Z Vliessingen, dnia 27. Lipca.
Dzisiaj okręt królewski liniowy Kapitan;* Ryck, opatrzony w 92 dział, ze śluzy stanowiska swego, wyszedł na rejdę, gdzie tera*., sfoi gotów do odjazdu, skoro rozkaz będzie dany, aby bandera ojczyzny honor też jej broniła. Przed 10 dniami okręt ten, ballast wyjąwszy, był próżny i nieuzbrojony , co jest oczywistym dowodem, z jaką gorliwością i pośpiechem, wszystkie rozkazy Króla się wykonywają. Z Antwerpii, dnia M. Lipca.
Już o godzinie ictej wczoraj przedobiadem spodziewano się przybycia Króla, lecz natłok ludu po drogach tak był wielki, iż ono dopiero o godzinie 2 nastąpiło. Król udał się prosto do pałacu, gdzie Gubernator miał stosowną do niego mowę. Wczoraj nadkoniuszy Króla udał się siad do Bredy; za nim posłano 17 kont wierzchowych Króla. JI u s t r y a.
Z Wiednia, dnia 33. Lipca.
Od czasu oznajmienia w tern piśmie pod d« 20. Lipca o zerwaniu związków między Budą a Pesztern, niebyło w dniu 13. i 16. żadnego przypadku cholery w Peszcie. Przez to utwietdzało się coraz powszechniej zdanie, że chorób raptownych i wypadków śmierci nieinożna przypisywać tej wschodniej chorobie, cholerze. Młodzież akademicka, właśnie co uwolniona od nauk, i niemogąc przebyć rzeki przez zerwanie mostu, zebrała się w dniu 17. rano w znacznej ilości, aby od władz otrzymać pa. szporty zdrowia dla udania się w podróż do domów swoich, a gdy takowych onej odmówiona, uwiedziona młodzież, do której przyłączyło się wielkie mnóstwo ludzi ciekawych i próżniaków (było to właśnie w niedzielę), poszła właśnie ku mostowi na Dunaju, dla doświadczenia przeprawy. Z powodu, że w dniu Ijstym i iCstyin m. b. n kt niezachorował w Peszcie-, uchwaliły były władze przywrócić związek między obudwotna brzegami Dunaj«, poczem uczniowie po większej części rozeszlisię spokojnie. Atoli wzburzona kupa próżniaków, z motłochu pospólstwa złożona, nietłała iię wstrzymać od rozpoczętych bezprawi; powybijała okna w kilku domach publicznych ł prywatnych, domy opasane wojskiem uwolniła, kilka szynknwni zrabowała, poceem zagrzany tłum winem udał się do domu kontumscyi przed rogatką miasta i zburzył takowy. Tymczasem władze komitetu i miasta wezwały wł»V dzę wojskową o pośrednictwo siły zbrojnej do prij-wrócenia porządku. Oddział wojska ude»